Ik woon in Amsterdam, op een klein appartement. In de weekends ben ik bij mijn vriend in een klein dorp in Zuid-Holland, met uitzicht op de koeien, de maïsvelden. In het weekend kwamen de 3 poezen van de buren van mijn vriend altijd bij mij verblijven, als ik bij mijn vriend was. Ze lagen buiten relaxt om mij heen. Op de tafel. Opgerold in een teiltje. Op schoot. De 3 poezen zijn inmiddels overleden. Ik mis een poes om mij heen enorm. Omdat ik mijn appartement te klein vind voor een poes, ben ik dat niet aangegaan. Maar oppassen op poezen lijkt mij geweldig. Ik ben 62 jaar, jeugdig. Geduldig, lief. Als ik oppas, is het geen probleem dat ik niet bij mijn vriend kan zijn in het weekend. Ik ben beschikbaar voor het oppassen op poezen die in een appartement wonen.